Yagmurlu bir gece.

Rol Açıklaması : Dinmek üzere olan yagmurun ıslattıgı tas zeminli bir çıkmaz sokak. Sıkıca kapanmış pencereler ve küçük dükkanların arka kapılarıyla bezenmiş gittikçe daralan duvarlar.Ortama neredeyse sessizlik hakim. Saldırı dışında liste haricindeki roller dikkate alınmayacaktır.

Rol Üyeleri :

~ John Ryder

~ Kane A. Matthew

~ Leonard Dario Darius

~ Nixus Sanguris

Islak zeminde yankılanan ayak sesleri sokağın iki ucuna doğru yankılanarak uzaklaşıyordu Berlin'in arka sokaklarından bu dar olanında. Leo tam olarak ne ile karşılaşmayı beklediğini bilmiyordu fakat nasıl olsa onu bulurlardı bir şekilde. Büronun başına geçtiğinden beri işleri daha çok kağıt üzerinde olmaya başlamıştı ve artık eskisi kadar genç olmayan vücudunda -ama hala zinde- anıların ağırlığıyla ilerliyordu.

Kululetası başındaydı. Seyrek yağan yağmurun altında sadece ileride bir noktaya odaklayarak gözlerini herşeye hakim olmaya çalışıyordu. Herşeyi görmeye çalışmak onda uzun süredir olan bir takıntıydı. Ve kulakları da her yönden gelen her türlü sese karşı pür dikkat kesilmişti, az önce geride bıraktığı üst katta ki bir pencereden gelen bir bebeğein ağlama sesi uzaklaşıyordu, şimdiyse çok uzaktan çalan bir plağın sesi tam üstündeydi...

Cüppesinin içinde ki eli asasının üstüne kapanmıştı gayri ihtiyari, her zaman tetikte. Ve tam o anda yanında bir ''şak''lama oldu, siyah bir figür bir an içinde yoktan cisimlendi. Hiç bozmadan adımlarına devam eden Leo, gelen ayak seslerinin yanında onunkilerle uyumlu bir şekilde atılmaya başladığını duyunca da kukuletasının altından konuştu, ''Merhabalar, dostum. 2 yıl oldu mu?''.

Berlin. Çok şeyler yaşamış olan bu şehirde bulunmaktan her zaman zevk almıştı Kane. Şimdi de yeni macerasına başlayacağı yer gene burasıydı, herşeyin başladığı şehir ...

İstanbul şehrinde Hacıhüsrev denen bir mahallede garip insanlar arasında ilginç bir deneyimdi fakat herşey gibi bununda bir sonu gelmişti. Dikkat çekmemek için muggle yöntemleriyle Berlin'e gelen Kane, kendisine belirtilen zamanda cisimlenmeyi beklemek için umumi bir tuvaletin bir odasında beklemeye koyuldu. Zamanı gelince de cisimlendi.

Kendisine tarif edilen yer Berlin'in arka mahalllelerinde ücra bir sokaktı. Kane etrafı inceleme derdindeydi fakat bunu yapmadan önce kukuleta altından gelen bir ses ona engel olmuştu.

''Merhabalar, dostum. 2 yıl oldu mu?''

Kukuleta altından kendisine bakmakta olan kişiyi çok iyi bilen Kane, onun sesinin sakinliğiyle cevap verdi.

" Gibi gibi. O daha gelmedi mi ? "

O ile kastının kim olduğunu anlayacağını çok iyi biliyordu. Zaman belki bazı şeyleri silebilirdi, ama bunu değil.

Yağmurlu bir gece. Ne kadar da berbat. Kara bulutlar gökyüzünü tamamen kaplamış, karanlık olan havayı daha da karartmıştı. Nixus yağmurlu havaları hiç bir zaman sevememişti. Islanmak oldukça sinir bozucuydu onun için. 3 gün önce aldığı haberle Berline gelmiş bir süre Muggleların arasında dolaşmıştı. Bugün ise buluşma günüydü. Sokaklardan birinde durdu ve etrafa baktı Nixus. Islanmış saçlarını şöyle bir karıştırıp kapşonunu kafasına çekti ve hızlı adımlarla tekrar yürümeye başladı. Kilolu birisi değildi Nixus. Ciddi bakan gözleri tetikteliğini gösteriyor cebinde asasının üzerinde olan elini kasıyordu.. Eh, yine de bu basit muggle sokaklarında o kadar da endişelenmesi gerekmezdi belki.

Sönmüş bir sokak lambasının yanından kuşkuyla geçerken adımlarını biraz yavaşlattı. Ne kadardır görmüyordu onları? 2 yılmı? Belki daha fazla. Böyle bir buluşmanın sıradan bir nedeni olamazdı. Biraz aksiyon Nixus'a iyi gelirdi belki. En azından bir şeyden emin olmuştu. Fazla sakinlik ona göre değildi. Yağmur diniyor gibiydi. Su şapırtısı biraz olsun azalmıştı. Aniden uzaktan gelen bir şaklama ise Nixus'un yönünü ve hızını değiştirmişti bile. Sertçe verdiği nefes yanından geçtiği bir kedinin uzaklaşmasına neden oldu ve Nixus dar bir sokağa adımını attı. Cüppeli iki suret yavaş adımlarla yürüyor, Nixus a doğru geliyordu. Hafifçe gülümsedi ve yürümeye devam etti Nixus.İki adamın tam önünde durdu ve yüzlerine baktı.

"Uzun yolculukları özlemişim. Her ne kadar bizim için çok uzun olmasada."

Leo ve Kane e ilgili bir bakışla bakmaya devam ederken kapşonuna çarpan su damlalarını umursamamaya çalıştı Nixus. Yağmur.. Ne kadar da berbat.

Gürültülü bir motor sesi geniş caddedeki genç çifti su birikintilerine doğru gitmeye zorluyordu.Genç sayılabilir bir adam olan John nabiri yerindeyse dökülen kamyonetinin içinden caddedeki sapakları inceleyerek ilerliyordu.Muggle gibi yaşamak..Büyüceşura hakkında arama emri çıkarttıgından beri bu şekilde yaşıyordu.En azından yakalanması imkansıza yakındı.Bacak arasından çıkarttıgı birasını yudumlayarak yorgun gözlerle az ilerisindeki dar sokaga baktı.Araç için yer olup olmayacagını düşünmeden döndü.Buğulanmış camı dikkatsizce silerek gözlerini ilerisindeki karanlıga dikti.Beynindeki vızıltı geri dönmüştü.Eski ortaklarıyla bulusup arada bir yapılan sohbetler git gide verimsizleşmiş , neredeyse bilgiden yoksun hale gelmişti.Çenesi küçük bir çatırtıyla gerildi.Pardesüsünü arka koltuktan sertçe çekerek kucagına aldı.Kontagı kapatıp bir süre orada öylece durdu.Bu gün geçecek konusmayı kafasında tartmaya başladı.Güney amerika mültecileri gibi oradan oraya sürüklenmekten bıkmıştı.Arkadaşlarını ve kendisini daha ileriye taşıyacak birşeyler düşünerek geçirdigi iki sene boyunca neredeyse hiç bir sonuca ulaşamamıştı.Parmaklarını yağlı saçlarına daldırarak gevşedi.Hayaller insanmıydı yoksa insanlar hayalmiydi? Bunu kendisi bile bilmiyordu.Deri botları küçük bir gacırtının ardından taş zemine bastı.Külüstür kapı sertçe kapanırken John elleri pardesüsün ceplerinde ilerlemeye başlamıştı.Sağ elindeki asasını nazikçe iç cebine sokarken bir yandanda koltuk altındaki kılıfta bulunan tabancasını yokladı.Muggle polisi yada bir seherbaz için herzaman tetikteydi.Diğer yöntemlerine başvurmadan bilindik yüz hatlarıyla dar sokakta ilerlemeye devam etti.

Yagmurun sıklıgı biraz olsun azalırken gözleriyle etrafını tarıyordu.Kamburunu çıkartarak sağındaki daha var ve iç karartıcı çıkmaza baktı.Bu taraflarda biryerlerde bulusacaklarına emin edebilirdi. Yada etmezdi.Omuz silkerek kararlaştırdıgı güzergahtan devam etti.Artık iyice ıslanmış siyah ipek kazagını çekiştirerek yüzünü ekşitti.Yağmuru severdi ama geldigi yerden sonra böylesi gerçekten onun için sıkıcı bir hal almaya başlamıştı.Birkaç haftadır kübada bulunup komunist kovalamıştı ve birazda puro stoklamıştı.Aklının ucundaki sinyali yakalayıp elini iç cebine daldırdı.Bir adet puro bulmayı bekliyordu.Yedek mermileriyle beraber onuda arabada unuttugunu farkedince yüzü biraz daha tehlikeli bir hal aldı.Ah işte gelmişti.Buzlu bir camın arkasından gelen hafif kızıl ışık hareleri onu bulusacakları barın kapısından içeriye dalmasına teşvik ediyordu.Ama diğlerleriyle bulusabilmesi için sap gibi dışarıda beklemesi gerekliydi.Dudaklarını yalayarak küfür etmeye hazırlanmıştıki yılan gibi kıvrılan çıkmaz sokak sapagını farketti.Sakinliğini tekrar saglayarak oraya seğirtti.Birkaç adım atmıştıki karşısında dikilen üç adama denk geldi.Gözleri hepsinin üzerinde dolaşırken yüzüne masumluktan çok uzak bir gülümseme yerleşti. " Sıcak evlerinize döndügünüzü sanmıştım. " diyerek en yakınındakine doğru kollarını açtı.

''Eve dönüşe biraz daha var, ve sabırsızlıkla beklediğimi söyleyemem.'' dedi Leo, sarılan arkadaşlarına bakarken, gereksiz duygusallıktan hep kaçınırdı.Ama sıranın ona geleceğini de biliyordu. Sarılma faslı kapandıktan sonra dönüp diğerlerinin arasında camından yayılan ışığın, bu taş sokakta canlı gibi durduğu tek şey olan bara girdi.

Kuytuda bir masa bulup, grupla beraber hareket ederek oturmadan önce deri cüppesini çıkarıp yanında ki masadan çektiği boş bir sandalyeye koydu. Parmaklarının arasında asasını çevirirken barmenle gözgöze gelmeye çalışıyordu. ''Bakalım kafasının içinde neler var...'' Buluştukları mekanın güvenli bir yer olduğundan emin olmalıydı.

Karşılama ve bara geçme faslından sonra Kane, kafasında birçok soru olduğunu farketmişti. Hepsini sorma sırası gelecekti elbet, ama öncelikle tartışılması gereken önemli meseleler vardı. Bu dörtlünün bir araya gelmesi pek de iyi bir alamet değildi, bu yüzden de sorularını sonraya sakladı.

Herkesin düşünceli bir hali vardı, e tabi kaç sene olmuştu, kim ne badireler atlatmıştı Oden bilir ancak.

Siyah kumaş beyaz-çizgili ceketini sandalyesinin arkasına astı ve

" Evet gençler, sohbet var dediler geldik. "

dedi. Bunu demesinin ardından masalarının yanında beliren barmene ise

" Ah, ben bir Mariachi, yanına da Kaju fıstığı alayım. "

dedi.

Bar'a girdiklerinde içerideki 3-5 muggle sessizce onlara doğru baktı. Nixus cüppesini çıkarmadan masadaki yerini alırken yavaşça kapşonunu geriye sıyırdı ve masadakilere göz gezdirmeye başladı. Leo barmenin zihnine girmeye çalışıyor Kane ise barmenin boş bakışlarına karşı siparişini veriyordu. Nixus sessiz kalmaya devam etti. John iki yıldır yakalanmadan yaşamanın bir yolunu bulmuş gözüküyordu. Bu seferki plan neydi acaba. Beyninde çok fazla düşünce dönüyordu yine. Barmen ona baktığında hafifçe başını sağa sola salladı. Ellerini sıcak ceplerinden çıkarıp masanın üzerinde kavuştururken bara göz gezidirmeye devam etti. Muggle barlarına takılmayalı uzun zaman olmuştu. Eskiden de güvenli olması için muggle barlarında toplanırlardı ve oldukça işe yaradığına tanık olmuşlardı.

Nixus barmenin kendi işine dönmesini beklerken uzak köşedeki masa yeniden konuşmaya başlamış içerideki sessizlik biraz olsun bozulmuştu. John yan masadaki muggle'a aynı bakışla bakmaya devam ederse sessizlik tamamen bozulabilirdi. Muggle gibi yaşamaya alışmış görünüyordu. Her ne kadar onlardan nefret etsede kılıklarına bürünmek onun için basit olmuştu. Gözlerini devirerek boşluğa baktı Nixus. Kısa bir süre sonra kulağını masadakilere verip düşüncelere dalmıştı bile. Dinlenecek çok şey vardı.

Herkes kendi alemine dalmış , boş boş işlerle mesgul oluyorlardı. John tekrardan esneyerek ince ve soguktan bembeyaz olmus parmaklarını masanın üzerinde gezdirmeye başladı.Buz mavisi damarları na gözlerini kısarak bakarken tekrar düşüncelere daldı.Annesi yitik bir sihir bakanı ve henüz sessizliğini koruyan karanlık taraf cephelerini kendince tartmaya calıstı.Çok az kişiydiler ve bu sayıya bakıldıgında bile yarısından cogu kanun kaçağıydı.Milena..Gelmemesinin birden fazla nedeni olabilirmiydi? John kendini kaşları kalkmış bir şekilde etrafa bakınırken buldu.Pedini kutsal emanetmiş gibi saklıyora benzeyen bir muggle kadına dogru gülümsedi. " Kokuyorlar ha..".Mırıltısı birden tezgah kapısından cıkan bir tepsi atıştırmalık ve sıcak şarap kokusu içinde boguldu.Burnundaki kokuda aynı hızla değişmişti.Elini sakince sallayarak servis istedi. Adamın geleceginden bile şüphe duyarken masanın üzerine egilerek sessizce konustu. " Eh hakkımızdaki suçlamalar ne durumda? Bakanlık köpekleri ve şu saksocu tipli ruh emicileri çok fazla duyar oldum." Gerçektende dediği gibiydi.Kısa zaman aralıklarıyla konaklardı ve rahatsızlıgı gün geçtikçe artıyordu. Belliki bakanlık toparlanıyor gün geçtikçe güçleniyordu.Diğerlerinin daha dikkatli dinlediğini , hatta düşündüğünü gözlemleyince tekrar arkasına yaslandı.Sırta tam ve agrı verici şekilde oturan ahşap sandalyede gerindi.Masaya gelen içki servisinden sonra cebinden asasını cıkartıp sıkıca sarıldı. Paranoya yada benzeri saçmalıkları yoktu. Çocuklugunda yatagının altındaki ince toz tabakasından çıkacak bir godzilla görmeyi asla ummamıştı.Ama bu olanlar..Büyücülüğü korurken birden av duruma düşmek..Fazla sinirden dolayı sürekli gidip gelen baş ağrılarından birine daha davetiye yollayıp asasını masanın üzerine koydu.Küçük takırtı dahada küçük bakışları üzerine çekmiş birçok muggleı o masaya sabitlemişti.

Sessizliğin bile getiremedigi huzur yerini endişeye bırakırken John'n gözleri sık sık kapıya doğru seğirtir olmuştu.Yine ve yine bomboş bir gece ve kaçışların başlayacağına kendini inandırmaya hazırlarken beyninin sol arka lobunda bir şimşek çaktı.Yüzünü doğrudan üvey kardeşinin üzerine çevirerek öylece durdu.Takıntıları ve savsaklıkları bir kenara bırakmaya karar veren kardeşi bu gece oradaydı. Yada bırakmıştı.Artık eskisi gibi oradan oraya yalnız başlarına koşturmayacak , Leo gibi sıcak makam koltuklarında popo büyütmeyeceklerdi. Hep konuşulan bu olmuş ona yüzyıllar gibi gelen bir süre zarfında askıya alınıp durmuştu.Bakanlığın gerzekçe tutumu maruz görülebilirdi , tabi saldırgan olmadıgı sürece.Hayatının ne kadar anlamsız oldugunu diğer sevgi pıtırcıklarından daha erken farkeden John çok kaka işler yapmıştı.Ve artık kaçmayacagından emindi.Kendi evinden , kendi toplumundan kovulmanın acısını çok tatlı dil hareketleriyle çıkartacaktı.Kollarını bağlayıp yüzüne keskin bir ifade yerleştirince cevabı beklemeye başladı.Dudak payı zenciler için olan hafif tozlu kadehine lanet saçan gözlerle bakarak öylece dikildi.

"Spierdalaj"

Berlin'in mağrur ve mağdur bir kadını andırdığı ıslak gecenin huzurunu kaçıran tek unsur topuklu ayakkabılarının zeminle buluştuğunda çıkardığı sesti muhtemelen, duvar kenarlarına tünemiş ayyaşlar da sayılabilirdi belki ancak onların bu panoramadaki daimilikleri hesaba katıldığında saçma bir uğraş olurdu. Her ne kadar alışılageldik manzaranın bir parçası da olsalar bu lümpen sokağın kendine has havasını bozmamak adına onu haklamamış değildi; adımlarını hızlandırıp anadilinde bir küfrün dudaklarından fırlamasına izin vermekle yetinmesi yalnızca geç kaldığının bilincinde olmasındandı. Âcizane varlık gözden kaybolduğunda adımlarının eski ritmine dönmesine izin veren cadı üzerine geçirdiği incecik yağmurluğu düzeltmek için birkaç saniye harcadıktan sonra, aradığı barı bulabilmek üzere daha da dar sokaklardan birine emin adımlarla saptı. Doğru yolda olduğundan attığı adımlardan çıkan mana kadar emin olmadığı yüz ifadesinde sezilebilen hafif şüpheden çıkarılabilirdi belki, lâkin her zaman olduğu gibi suratına sahte bir maske oturtmaya yeltenmedi; ne de olsa sokak boş ve karanlıktı.

Eline geçen baykuş postasının gerçekten Nixus tarafından gönderilip gönderilmediğinden emin olmaması ise bambaşka bir hikâyeydi tabii. Arkasında bıraktığı onca düşman onu gecenin bu vakti, bu ıssız yere çekmeyi istemiş olması imkân dışı değildi. Nedense ki bu riski bir an bile göze almadan kendini sokağa atmayı tercih etmiş, anca öğrenebildiği 'muggle gibi giyinme' taktiklerini el çabukluğuyla uyguladığından tam olarak nasıl gibi göründüğünden emin bile olmadan kendini sokak serserisinin tekinin tacizine uğrarken bulmuştu. Başka zaman olsa çılgına dönmesi gerekirdi, heyhat, sinirlenemiyordu bile. Bu denli düşüncesizce hareket etmeyeli ne kadar zaman geçtiğini düşündü ancak o ruh durumunda bir yanıt bulamayacağını fark ettiğinden kısa sürede çabalamayı bırakarak barı aramaya koyuldu. Koyu mavi gözleri, iyice yavaşlamış her adımda tabelalar üzerinde gezinen cadının arayışı pek de uzun sürmemişti. Ağır, tahta, zavallı görünüme sahip kapının önünde bir an duraksadıysa da buraya kadar gelmişken geri dönmesinin saçma olacağını kendine hatırlatarak içeri girdi. Zaten fazlasıyla tenha olan barda arkadaşlarını seçmesi hiç de uzun sürmediğinden kısa duraksamasını kimse fark etmemişti. Masaya yönelen adımları ahesteliğini korurken bir yandan yağmurluğunun düğmelerini açarak şifon parçasının bedeninden uzaklaşmasını sağladı. Cama attığı kaçamak bakış, üzerine geçirmiş olduğu siyah, alelade tişörtün mütevazı dekoltesi ve kusursuz hatlara sahip bacaklarını saran kotu görebilmek içindi. Yeterince dişi göründüğünden emin olduktan sonra adımlarını hızlandırmayı tercih etti. Dört adamın oturuyor olduğu masaya vardığında kimse onu fark etmiş görünmediğinden ellerinden birini tahta zemine dayayarak puslu bir sesle varlığını belirtme ihtiyacı hissetti.

"Ee, baylar. Neyi kaçırdım?"

"Hala sizi aramakla görevli bir iki seherbaz görevli. Eh pek başarılı oldukları söylenemez. Epey bezmiş durumdalar."

Sırıtarak Securis ve Kane'e doğru baktı. Nixus da o seherbazlardan biriydi elbette. Bakanlıktaki tavrı o kadar başarılı olmuştu ki suçlu üvey kardeşinden nefret eden seherbazı onu aramakla görevlendirmekten çekinmemişlerdi. Fazlamı iki yüzlüydü ne.
O sırada Kane mariachi sinden büyük bir yudumu höpürdeterek çekti. Çıkan ses bardaki muggle ların dikkatini tekrar üstlerine çekmişti. İlginç giyinmiş 4 adamın dikkat çekmesi için mariachi den çekilmiş bir yuduma ihtiyaç yoktu elbette. Diğer kaçak nerdeydi peki? Milena. Nixus İzlanda dan ayrılmadan önce haberi onada iletmeyi aksatmamıştı.

Barın kapısı bir kez daha açıldı ve soğuk rüzgar içeri sızdı. Girişe doğru göz ucuyla bakmadan önce Nixus'un eli cebindeki asaya gitmişti bile. Yüksek topuklu ayakkabıların çıkardığı ses yüzünden içinden bir küfür mırıldandı Nixus. Yaklaşan ayak sesleri ile birlikte içeri girenin kim olduğunu anlaması fazla uzun sürmedi Nixus için. Elini biraz daha gevşetip Milena'yı şöyle bir süzdü ve kaşlarını hafifçe yukarı kaldırdı.

"Haberimi almadığını düşünmeye başlamıştım."

Milena'nın oturması için sandalyesini ayarladı ve tekrar masadakilere döndü. Artık tüm mugglelar onlara bakıyor tek kelime etmiyorlardı.

Şakaklarını sıvazlayarak kardeşinin sözlerini bitirmesini bekledi.Havasız yerdeki toz miktarı ve rutubet onu deli ediyordu. Peşinde az sayıda büyücü oldugunu ögrenmek fazlasıyla hoşuna gitmişti ki tekrar masanın üzerindeki küçük yarıklarla , koymık yataklarıyla oynamaya başladı.Üzerindeki gerginlik inceden giderken ince ve soguk parmaklarıyla halen sıcak kadehini kavradı." Öyleyse sorun yok."diyerek büyük bir yudum aldı.Küçük bir tebessüme kadar giden bu yolda Kane'n höpürüğü tekradan kaşlarını çatmasına sebep oldu.Adamın parlak yüzüne bakarak rahatlığın ve boşvermişliğin oldugu etkiyi gördü.Küçük barda neredeyse tek konusan olmaktan canı sıkılan Sec tüm agırlıgını bardagına vererek oldugu yerde kaldı.Kafatasındaki çarklar ummalı bir kısırdöngüye girmek üzereyken bir ağaçkakanın inceliğiyle uyandırıldı.Kapıya doğru döndüğünde ilk gördüğü şey gereksiz topuklularıyla kendisine doğru ilerleyen üçüncü sınıf bir faişeden ibaretti.Lakin suliet yaklaştıkça Securisin kaşlarının kalkmasına biraz daha vesile oldu.Milena hayatta ve olabildiği kadar , herhalde sapasağlam şekilde oradaydı.Nixus'n çabalarıyla kendisine yer edinen kadın sonunda rahatça yerleştiğinde herkes eski moduna girmiş öylece duruyordu." Açıkçası dayanıklılığından şüphe etmeye başlamıştım.Zamanın nasıl geçti? " Sözleri agzından dökülürken tam gaz bardağına bakmaya devam ediyordu.Küçük lekecikler yüzünden mekan sahibini azarlamayı kafasına not alarak ve omuz silkerek bir süre sonra kadına baktı.

Nixus'ın işaret ettiği sandalyeye latif hareketlerle ilişirken bir yandan masadakilerin yüzlerini inceliyordu; her ne kadar tanıdık da olsalar yabancı, orada olmaması gereken bir ifade vardı gözlerinde. Belki de aradan geçen onca zaman unutmasına sebep olmuştu gözlerindeki manaları, kim bilir? Kendi anlamını dahi kaybetmenin eşiğine gelmişti iki yıl içerisinde; tiksindiği, aciz varlıkların arasına sürülmek yerine Azkaban'a gitmenin çok daha iyi olacağını düşündüğü bile olmuştu. Teslim olmasına ramak kala onu durdurabilen tek olgu kendiyle aynı durumda olan dörtlüyü bir daha görebilme ümidiydi. Zihnini ele geçiren düşüncelerin etkisiyle dudakları hafifçe yukarı doğru bükülmüştü ki, tepesine dikilen barmeni fark etmesiyle ifadesiz bir maske tüm mimiklerini yeniden ele geçirdi. En az barı kadar acınası durumdaki adama içinde hissedilebilir bir tiksinti bulunan ifadeyle isteğini buyurdu cadı.

"Çamaşır suyuna benzemediğinden emin olduğun herhangi bir şey getir, mümkünse bira olmasın."

İlgisini tekrar ortama döndürebilmesi için garsonun gidişini beklemiş, ardından gözlerini Securis'inkilere sabitleyivermişti. Sorduğu soruyu anlamlandırması için birkaç saniye harcaması gerekti; daha doğrusu soruyu sorarken ciddi olup olmadığını. Zamanının iyi geçtiğini umuyor olamazdı herhalde. Kendine düşünme payı verdiği süre boyunca kucağında duruyor olan yağmurluğun cebinden ıslak, eciş bücüç bir paket çıkardı, içerisinden alelacele çıkardığı ezilmiş sigaralardan birini kırmızı rujlu dudaklarının arasına yerleştirerek yanmamakta ısrar eden çakmağıyla kısa bir süre inatlaştıktan sonra ilk nefesi içine çekti. Dikkatini tekrar uzun, sarı saçlı adamın üzerine yoğunlaştırırken yüzüne alaycı bir gülümseme yerleştirmeyi başarmıştı. "Harika, hepinizinki gibi..." Duraklamasının nedeni dudaklarından dökülenlerin şok etkisi yaratmasını sağlamak değildi aslında, en az masadaki diğer bardaklar kadar tozlu, içinde viski bulunan cam şeyi getiren barmenin uzaklaşmasını beklemek istemişti. Yine de bu kısa duralama anının kasıtsız bir şaşkınlık yarattığını düşünmeden edemedi.

"Polonya'ya dönemiyorum, lanet olası İskandinav Hans'ları ve güneyliler arasında sıkışıp kaldım ve dipnot; muggle erkekleri kız gibi sevişiyor. Sizin daha iyi olduğunuzu ummalı mıyım? Ya da şöyle sorayım, daha iyi olmamı sağlayacak bir gelişme var mı?"

" Aslında var."

Konuşmayı düşünceli bir halde dinlemiş olan Kane sandalyesinin arkasına astığı ceketinin cebinden bir zarf parçası aldı. Üzerinde yazılar olan beyaz bir zarftı. Zarfı aldıktan sonra hızlı bir şekilde açtı ve içindeki A4 kağıdı aldı. Kağıdı işaret ve orta parmakları arasında sallayarak yüzüne hafif bir sırıtma yerleştirme ve :

" Elimde görmüş olduğunuz şey İngiliz Sihir Bakanlığını'nın bizi aramakla görevlendirdikleri insanların listesi. İstanbul'da iyi bir büyücü dostumdan öğrendiğim kadarıyla aradan geçen 2 yıl bakanlığını yıldırmış ve bizi aramaktan vazgeçmişler, ya da öle görünüyor. "

Mariachi'sinden hızlıca bir yudum alarak boğazını ıslattı, sonra da konuşmasına devam etti :

" Bu İngiltere'ye geri dönmek için beklediğimiz fırsat olabilir. Gene muggle yollarıyla ulaşırız, sonrasında kuzeydeki üssümüzü çakallardan geri alırız. "

Çakallar lafını söylerken Sec'e garip bir şekilde baktı. Bu konuyu o daha iyi biliyordu, ona sadece " birkaç çakal " ın üslerini aldığını söylemişti en son görüşmelerinde. Şimdi ise açıklama sırasının onda olduğunu düşünüyordu.

" Eminim ki seherbaz dostlarımız bize sahte birer kimlik ayarlayabilir. "

Dedikten sonra zarfı vakur bir şekilde bakması için Securis'in önüne koydu. Eminim onlar için güzel planları olacaktı.

Barmenin kafasının içi o kadar boştu ki, düşüncelerinin arasında gezinirken canı sıkılmıştı resmen. Bu gece onların burada olabileceklerine dair en ufak bir fikri yoktu, hiçbir büyücülük faaliyetindende öyle. Bir tek ne zaman yıkadığını bile hatırlamadığı bardaklara bu masadakilerin siparişlerini koyarken biraz sıvazlayıp en azından kirli değilde bakımsız görünmelerini sağlamaya çalışıyordu o anda. Kafasındaysa tuvaletten çıktıktan sonra ellerini yıkamadığı ve sabah ayakkabılarını boyadıktan sonra da sadece kirli mutfak beziyle ellerini sildiği aklındaydı ve sapık herif bunun komik olduğunu düşünüyordu. Bunun dışında ise kayda değer hiçbir beyin faaliyeti yoktu. ''Hmpf, Muggle beyni...'' diye düşündü Leo.

Milena'nın aklına getirdiği üzre Leo cüppesinin yeninde saklı olan ceplerin birisinden bir dal sigara çıkarıp dudaklarına götürürken sağ eliyle sağ yeninin içinde çıkardığı çakmağınıda yakıp sigaranın açık ucunu alevin içine daldırdı. İlk nefesi hayat gibiydi; yakıcı ve boğazında acı bir tat bırakıyordu. Sec'in tam karşısında hala başında olan kukuletasının altından masayı izlerken dudaklarındaki sigaranın yılan gibi kıvrılan dumanının bir kısmı tepesinde yok olurken bir kısmı da kapişonunun gerinliklerinde kayboluyordu.

Asasını masasının altından dışarıya döndürüp düşündü, ''Muffliato''. Tedbir öncelikliydi. Şimdi isterse masanın altından bir kadının bacak arasını sürtünmeden alev alana kadar meşgul edebilirdi ve kimse tek bir ses bile duymazdı.

Dudaklarının arasında ki sigara ile homurtuya benzer bir şekilde konuşmaya başladı, sesi tok ve yumuşaktı. ''Seherbaz dostun sana her zaman bir iyilik yapar Kane, merak etme kardeşim'' dedi. Sigaralı ağzı yana doğru küçük bir sırıtışla gerildi. ''Ayrıca Muggle yöntemlerine gerek yok, biliyorsunuz ki benim elimde ki yetkiler bütün İngiltere'de sadece Sihir Bakan'ı tarafından sorgulanabilir, o yüzden size özel bir Anahtar ayarlayabileceğime eminim.'' dedi. Sigarasından çektiği bir diğer nefes bembeyaz bir kütle halinde kendisinden uzaklaştı.

Milena'ya doğru başını hafifçe çevirerek konuştu, ''Peki, Sec, aklında ki plan nedir? İngiltere'ye döndüğün andan itibaren üzerinde ki İz'i bir başka büyücüye yapıştırabilirim. Benim yaptığımı asla anlamazlar, ama sıcak evini özledğin için gelmiyorsundur ne de olsa.'' derken bir başka duman bulutu masanın üstünde ki alçak, yuvarlak lambaya doğru yükseldi. ''Bugünlerde rahatım yerinde. Herşey hepimiz için daha kolay. Yine de taşkınlığın lüzumu yok, hiçbir zaman bunun yanlısı olmadın biliyorsun.'' dedi ve sağ eliyle sol tarafında ki siyah asasını çıkarıp parmaklarının arasında çevirmeye başladı. Etrafta ki insanlar görüntülerinin garipliği konusunda hem fikirlerdi büyük ihtimalle. Bu salaş mekanın kapısından içeri onlar gibi hiçkimse girmemiştir şimdiye kadar. Barmenin kafasında, buraya çok uzak olmayan ve sadece bir iki kere, hoşuna giden ve sürekli bara gelip giderken orada sahne aldığını öğrendiği nispeten güzel sayılabilecek bir tiyatrocu kadını görmek için gittiği tiyatronun sahne kostümleri dışında hiçbir çağrışım yapmamışlardı.

Dudağında ki sigarayı sağ eline alıp, sol yeninden çıkardığı küçük bir mataradan bir yudum aldı ve masanın üstüne koyarkende sigarayı tekrar dudaklarının arasına yerleştirdi.

"Şuna bir de ben bakayım."

dedi Nixus masanın üzerinden elini uzatıp Kane'in Securis'e uzattığı kağıt parçasını alırken. İlginç bir yapısı vardı. Saf beyaz bir renki ve pürüzsüz bir yüzey. İnceliği mürekkep için dezavantaj değilmiydi? Eh, üzerindeki yazıda da farklı bir mürekkep kullanılmıştı zaten. "Daha önce hiç bu tür bir kağıt görmemiştim. Yoksa bakanlıktamı bunlardan kullanmaya başladı?" Suratına alaycı bir ifade takan Nixus umursamazca kağıdı tekrar Securis'e doğru attı. Duman altı olmuş ortama gözlerini kısarak şöyle bir baktı ve başını iki yana sallayarak tekrar ciddi tavrına büründü. Muggle alışkanlıklarına kendini kaptırmaya niyetli değildi.

"İngiltereye dönmek eminim sıradan bir nedenden olmayacaktır. Leo'nun hazırlayacağı anahtar ve benim ayarlayacağım güvenli bir sığınak bir süre yeterli olur sanırım. Uygun bir yer biliyorum. Bu süre içerisinde de hazırlanmış planı gerçekleştirebiliriz."

Securis'e bakarken kaldırdığı kaşları Nixus'un alnını kırıştırmış, suratını meraklı bir ifadeye bürümüştü. Securis'in hazırlanmış bir planı olduğu kesindi. Planlı çalışmak her ne kadar ona göre olmasa da 2 yıldır boş boş muggle dünyasının tadını çıkarmadığını biliyordu Nixus. Yoksa öyle mi yapmıştı?

Ortada garip bir şeyler döndüğünü anlayan muggle'lar ise artık Nixus'un suratındaki meraklı ifadeden daha meraklı bir ifadeyle bakıyorlardı. Nixus masadaki herkesi şöyle bir süzdü ve elinde asası olan tek kişinin Leo olduğunu gördüğünde çoktan bir güvenlik büyüsünün yapıldığını anladı. Şakaklarına sertçe masaj yaparak tekrar masadakilere dikkat kesilmeye çalıştı. Bu sırada Kane'in içkisini görmemeye çalışmak ise beynini biraz daha zonklatıyordu.

Parmaklarının ucundan alınan kagıt parçasına bakmaya dahi tenezzül etmeden konuştu. Yüzünde herzamanki umursamaz ve birazda eğlenir duruş vardı." Mugglelar ile üremek yerine bir domuzun altına yatacagını düşünürdüm , hah aslında var. En azından bir aradayız. " Boşalan bardagını masasının ortasına dogru sürüyerek Nixus'a döndü.Kağıtta yazılan bilgi yerine yapısını inceledigini duyunca tıslayarak gülümsedi. Neyseki Kane durumu açıklamaya hevesli gözüküyordu.Geçen birkaç dakikanın ardından gözlerini mariachi şişesinden kaçırarak tekrar parmaklarına odaklandı.Görünüşe bakılırsa işler düşünüldüğünden daha hızlı yerine oturuyordu.Rahatça gezmek..Daha kolay hedefe ulaşım.. Şimdilik sakalsız olan çenesini sıvazlayarak bacak bacak üstüne attı.Sıradaki adımları asla düşünmemişti , belliki işlerin bu kadar şukela olacagını tahmin etmiyordu.Amaçları öncelikle tekrardan bakanlığın gözüne girmek ve sulanmış yapılarını tamir için kenara almaktı. Karanlık taraftaki sessizliğide koynundaki kırkdört kalibre ile gayet aydınlatabilirdi. Sorulması gereken şey neydi? Çelik mavisi gözlerini Kane'e dikerek tükürerek konustu ;

" Kuzeydeki üs için biraz beklemeliyiz. Son müfreze direnişinde fransız büyücülerinin işe karıştıgını beraber görmüştük.Sonuç olarak sadece ingiltere ve iskoçya bize takıntılı değil." Ortada dönen parayı sözlerine eklemek yerine gözlerini hafifçe kısarak önüne dönmekle yetindi. Hepsini bir anda zengin elebilecek bir projenin son neferleri olma şansı ellerindeydi. Nesilden nesile geçen salakça sayılabilir şeylerin peşinden koşmak onun ve üvey kardeşi Nixus'n tek ortak noktasıydı.Gözleri bir an Milenaya takıldıgında kadının ne kadar sevinecegini düşünerek içten içe sırıttı. Sonunda hepsi kendi halinde takılabilecekti.Securis'n istekleri ise oturaklı bir kadınla evlenip nufuzlu bir insan olup kıçını olabildiginde büyütmekti.Tabiiki herşey gibi bunlarında bir cefası olacaktı. Çakallar. Kıllı ve sofistike düşmanları Kane ve onun ardından birçok şeye el koymuşlardı. Kane'n ailesinden kalan malikanesi gibi.Ailesinin ardından yaşadığı yerde mugglelar tarafından ölüm cezasına çarptırılan büyücüye baktıgında a4 kağıdına yazılmış birkaç cümleden dolayı gülümsedigini gördü.Herkesin derdi yetmezmiş gibi zampara babasının ölümüde tuz biber olmuştu.

Elini masaya sertçe kapatıp gözlerini Leo'ya dikti.Bar kapısının arka arkaya açılıp kapanışı içeriye soguk bir hava katmıştı." Tamam öyleyse , sen Milenayı bir şekilde bakanlıklaki eski işine sok. Eğer bu haberler doğruysa işimiz kolaylaşmış demektir. Ben Kane ve Nixus'u alıp karargahı ele geçirmeye calısacagım." Sözleri esnasında sağ elini kardeşinin omzuna koyarak hafifçe sıkmıştı.Yüzüne yerleşen yüz hatlarında tek düze hayattan fazlasını bekleyen bir adamın imzası vardı.Diğerleri teker teker fikir belirtimeye hazırlanırken Leo'nun paketinden bir sigara alıp cebindeki henüz kurumus çakmagıyla ateşledi.Pürüzsüz yanaklarıyla yaptıgı zarif hareketler sonucu - sol eliyle yaptıgı hareketlerin kesinlikle bir alakası yoktu- sigara dumanından bir kafatası ve onu kırıp geçmiş gibi gözüken bir kılıç havadaki rutubetle savaşarak tavana dogru yükselmeye başladı.Halinden mutlu bir şekilde göbeksiz ve burada yaşlanmış bir bando şefini andıran barmene el kol yaparak beklemeye koyuldu.

''Dediğim gibi, üstüme düşeni yaparım, ama ben artık o işlere bulaşmıyorum çocuklar. Muggle'larla bir problemim hiç olmadığı gibi artık onlara karşı sorumluluklarımda var. Sadece hak ettiğinizi almanıza yardım ederim, daha fazlası değil.'' dedi Leo gülümseyerek. Her zaman diğerlerinin iyice coşmaması için onları kontrol eden kişi olmuştu. Onlar henüz bakanlıktaykende arkalarından pisliklerini örtbas ederdi.

''Ee, söyleyin bakalım bu 2 yılda ne yaptınız?'' dedi sigarasının son nefesini çekerken. Eline aldığı izmariti masanın ortasında ki küçük metal kül tablasına bastırdı. Sigaranın can çekişir gibi çıkan son dumanı Leo'nun parmaklarına dolanıp çıkarken geriye yaslanıp masadakilere göz gezdirdi.